Woensdag 14 maart kwam minister Brinkhorst (LNV) 's avonds langs in het Lagerhuis. In een toespraak maakte hij zijn plannen voor herstructurering van de volkstuinsector openbaar. De discussies die hierdoor ontstonden, waren wederom niet van de lucht.
Ingrijpen noodzakelijk
Ondanks de perikelen rond het mond- en klauwzeer had minister Brinkhorst
voldoende gelegenheid om ten overstaan van enkele tientallen belangstellenden
zijn plannen omtrent de volkstuinhouderij te weerleggen. Zijn standpunt
daarin was duidelijk: keiharde herstructureringsmaatregelen kunnen niet
uitblijven. "Ik constateer dat het areaal volkstuin onevenredig blijft
toenemen in verhouding tot de groei van de bevolking", aldus de bewindsman
in zijn redevoering. "Dit betekent een onnodige claim op de ruimte
en zorgt bovendien voor extra milieuoverlast. Deze ontwikkeling dient
te worden stopgezet, anders is Nederland in een mum van tijd te klein
voor al die volkstuinen. Verder wordt de concurrentiepositie van de volkstuinhouders
op den duur door hun eigen groei ondermijnd. Een andere aanpak is dringend
gewenst en zolang de initiatieven hiervoor niet uit de sector zelf komen,
dient één en ander van hogerhand te worden bijgestuurd."
Volkstuinrechten
Om te komen tot een duurzaam rendabele volkstuinsector, kwam minister
Brinkhorst met een stelsel van volkstuinrechten op de proppen. Dit betekent
dat elke volkstuinier gebonden is aan een maximaal aantal vierkante meters
volkstuin, uitgedrukt involkstuinrechten (vtr's). De tuinier mag wel zelf
bepalen
De reactie van minister Brinkhorst op de vraag van Gait van het Lagerhuis of de minister hem een dagje kon komen helpen in de volkstuin.
welke groente hij op deze oppervlakte gaat verbouwen. De rechten zijn uiteraard verhandelbaar. "Het is de bedoeling dat het stelsel op 1 januari 2003 in gebruik wordt genomen. Tot die tijd heeft de Nederlandse volkstuinsector de tijd om aan het systeem te wennen. Ook hebben controlerende instanties de gelegenheid toezichthouders aan te stellen en op te leiden", licht Brinkhorst deze termijn toe.
Geen inkrimping
Als uitgangspunt voor het huidige aantal volkstuinrechten wordt de hoeveelheid
volkstuin genomen die de tuinier op 1 januari 2000 in beheer had, minus
10 procent. De herstructurering betekent dus ook meteen een stukje inkrimping?
"Nee", aldus de LNV-voorman. "Door het nieuwe systeem zullen
er ongetwijfeld knelgevallen ontstaan, die na lang aandringen om dubieuze
redenen alsnog rechten krijgen toegewezen. We schatten dat dit toch zo'n
10 procent van het huidige areaal zal zijn. Wanneer we die 10 procent
er nu niet meteen afhalen, zou de nieuwe structuur dus nog eenmalig een
extra uitbreiding teweeg kunnen brengen.
Dat is natuurlijk niet onze bedoeling."
Heftige discussies
Meteen nadat de minister zijn plannen ten toon had gespreid en iedereen
van nieuw bier was voorzien, barstten de discussies in het Lagerhuis los.
Het waren echter niet zozeer de politieke beslissingen,
maar de eigen belangen die hierin de boventoon voerden. Men was het voortdurend
met elkaar oneens over elkaars toekomstige volkstuinrechten. Met name
Gait van het Lagerhuis werd ervan beschuldigd veel te veel volkstuin in
bezit te hebben. Bovendien hield men hem voor een groot deel verantwoordelijk
voor de huidige malaise in de sector. Uiteraard was Gait het hier niet
mee eens.
Over en weer werd al flink gehandeld in rechten en enkelen gingen erom
dobbelen. Leipe Leo werd naar huis gestuurd toen hij aan minister Brinkhorst
verklapte dat Klaas een illegale caravanstalling op zijn volkstuin had
gebouwd. De minister zag het echter allemaal glimlachend aan en dronk
nog een paar pilsjes, waarna hij om één uur samen met zijn
chauffeur huiswaarts keerde.